Η 23η Απριλίου 2013 χάραξε στην μνήμη μας μια μέρα γεμάτη φως. Η σχολή Σαολίν Ιλίου, με μια αγκαλιά γεμάτη ζεστασιά και παιδικά χαμόγελα, πέρασε το κατώφλι του «Ζαννείου Ιδρύματος». Η ανταπόκριση συγκινητική. Μικροί μαθητές, γονείς, μεγαλύτεροι σπουδαστές, όλοι μαζί, σαν μια γροθιά, σφυρηλατημένη με αγάπη, ανοίξαμε μια πόρτα σε έναν κόσμο όπου η ζωή, από νωρίς, δείχνει το σκληρό της πρόσωπο.
Εκεί, μας υποδέχτηκε η καλοσύνη του κ. Καφήρα, υπεύθυνου για το πρόγραμμα και τη λειτουργία του ιδρύματος. Με ανοιχτή καρδιά, μας ξενάγησε στους χώρους του ορφανοτροφείου, ξετυλίγοντας μπροστά μας την ιστορία του, τη δομή και τη λειτουργία του. Έλυσε κάθε απορία μας, χωρίς περιστροφές, με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Μας μίλησε για τον δάσκαλό μας Μιάο Ντιέν, για τα χρόνια που πέρασε στο ίδρυμα Χατζηκώνστα, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της ζωής του.
Η επίσκεψη στο Ζάννειο, ένα αληθινό «μάθημα ζωής». Τα χαμογελαστά πρόσωπα των παιδιών, η δύναμη ψυχής τους, χάραξαν βαθιά μέσα μας μια ανεξίτηλη εικόνα. Η Άρτεμις, ο Γουί, η Κουίν, ο Στέφανος, όλα τα παιδιά, θα συνεχίσουν να χαμογελούν. Δεν είναι «ορφανά». Είναι παιδιά όλων μας. Και αυτή η σκέψη, σαν φάρος, θα φωτίζει για πάντα την καρδιά μας.
– Βιβή Τσόρου, σπουδάστρια της σχολής Σαολίν στο Ίλιον και γονιός δύο ακόμα μαθητών.
