Ο δάσκαλος Γιάνγκ Κουέι Γου (杨桂吾 – Yáng guìwú 1931 – 2010) δεν ήταν απλώς ένας εξαίρετος μαθητής του δασκάλου Ντε Κεν (德根 – Dé gēn), αλλά και ένας άνθρωπος με βαθιά σύνδεση με τον ναό Σαολίν. Η οικογένειά του, για γενιές, στήριζε τους μοναχούς, προσφέροντας τσάι, ρύζι και φάρμακα, χτίζοντας έτσι μια σχέση αμοιβαίας εκτίμησης και σεβασμού.
Ο Γιάνγκ Κουέι Γου μυήθηκε στις πολεμικές τέχνες από τον δάσκαλο Γου Σαν Λιν (吴山林 – Wú shānlín), όμως η φιλία που συνέδεε τον παππού του με τον Γου Σαν Λιν τον εμπόδιζε να τον αποκαλεί «δάσκαλο». Έτσι, ο Γου Σαν Λιν ζήτησε από τον Ντε Κεν, μαθητή του, να αναγνωρίσει επίσημα τον νεαρό Γιάνγκ Κουέι Γου ως μαθητή του ο οποίος και του έδωσε το μοναστικό όνομα Σινγκ Γι (行意 – Χíng yì).
Ο δάσκαλος Γιάνγκ Κουέι Γου δεν αρίστευσε μόνο στις πολεμικές τέχνες. Ήταν άνθρωπος με έντονο το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, προσφέροντας βοήθεια στους φτωχούς και στηρίζοντας την εκπαίδευση. Απλός και προσιτός, κερδίζει τον σεβασμό όλων. Τις δεκαετίες του 1970 και 1980, οδήγησε μια ομάδα σε διαγωνισμούς πολεμικών τεχνών, αποσπώντας πολλά βραβεία. Συμμετείχε επίσης στην «Ομάδα ανασκαφής των πολεμικών τεχνών του ναού Σαολίν» και συνέβαλε στη σειρά βιβλίων «Τα μυστικά των Πολεμικών Τεχνών Σαολίν».
Ο δάσκαλος Γιάνγκ Κουέι Γου άφησε πίσω του πολλούς μαθητές, τόσο μοναχούς όσο και λαϊκούς, όπως τον μοναχό Γιάν Άο (延奥 – Yán ào), τον δάσκαλο Γιάνγκ Τσι Σιάνγκ (杨启祥 – Yáng qǐxiáng), τους τρεις γιους του, Γιάνγκ Γουέν Τσαν (杨文灿 – Yáng wéncàn), Γιάνγκ Γουέν Γιάν (杨文炎 – Yáng wényán) και Γιάνγκ Γουέν Τσάο (杨文超 – Yáng wénchāo), τον δάσκαλο Χου Τσενγκ Σάνγκ (胡正生 – Hú zhèngshēng) και πολλούς άλλους.
