Σι Μιάο Σινγκ 釋妙兴 (Shì miào xìng 1891 - 1927)

妙兴(1891年1927年)是少林寺著名武僧和僧兵首领。法名妙兴，字文豪，号金罗汉，河南临汝谢湾人。八岁出家少林寺，拜恒林为师，自幼随师习武，被称 为奇才，遂授以少林寺嫡传各种拳械并点穴、卸骨、擒拿等功夫，成为功法深厚的武术大师。后任寺院武术教头。凡俗家有入寺比武者，妙兴与之较，无不胜。妙兴还随恒林参加了诸多与土匪的战斗。民国十二年(1923年)，恒林圆寂，嘱妙兴继任住持，众即推之出任登封县僧会司僧会和少林寺住持（当家和尚）。妙兴在任时，打破历代少林寺秘技不外传之旨，将少林嫡传武功传授给了众多俗家弟子。妙兴还著有《少林宗派渊源世系图解》、《少林拳解》、《少林棍解》、《达摩五经拳》、《禅杖图解》、《少林戒约释义》、《增补拳械箴言》等书，藏寺。1923年，吴佩孚命其师长张玉山收编湖北第一师别动队，第一旅旅长卢耀堂觊觎少林寺枪支，任命妙兴所率的少林保卫团僧兵武装为第一团，妙兴任团长，住于少林寺。1925年胡景翼、阚玉琨爆发战争，妙兴率僧兵袭击阚部崔继华军。1927年农历二月，妙兴率第一团从少林寺出发，随卢旅开驻郑州，后调舞阳。是年农历六月率部与任应岐军交战时阵亡，年仅36岁。

Ο αναπληρωτής ηγούμενος Σι Μιάο Σινγκ 釋妙兴 (Shi Miao Xing), με το ψευδώνυμο Τζιν Λούο Χαν 金罗汉 (Jīn luóhàn) "Ο χρυσός διαφωτισμένος", γεννήθηκε στην πόλη Ντενγκ Φενγκ 登封 (Dēng fēng) της επαρχίας Χο Ναν 河南 (Hé nán). Κατά την παιδική του ηλικία αφιερώθηκε στις πολεμικές τέχνες, στη γραφή και την καλλιγραφία, ενώ του άρεσε ιδιαίτερα η βουδιστική διδασκαλία. Στην ηλικία των είκοσι ετών το γνωστικό του επίπεδο ήταν αρκετά υψηλό, αλλά συνέχισε να τελειοποιείται.

Ξεκίνησε να ταξιδεύει στις περιοχές που βρίσκονται κοντά στην κοιλάδα του ποταμού Γιανγκ Τσε και συνάντησε πολλούς διάσημους ανθρώπους. Συζητήσανε διάφορα προβλήματα και αυτές οι προσωπικές επαφές έδωσαν στον Μιάο Σινγκ πολλά εχέγγυα.

Αργότερα ο Μιάο Σινγκ υπηρέτησε στον στρατό όπου και έφτασε μέχρι το αξίωμα του συνταγματάρχη. Παρόλο αυτό, πίστευε ότι οι μαχητικές του δεξιότητες δεν βρίσκονταν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Για αυτό το λόγο αποφάσισε να αποσυρθεί από τον στρατό και να απασχοληθεί με ειρηνικές ασχολίες. Επέστρεψε στην γενέτειρα του όπου και απασχολήθηκε διακριτικά με τη γεωργία , με την ανάγνωση των ιερών γραφών και τη βελτίωση της μαχητικής του δεξιότητας.

Κατά αυτό τον τρόπο πέρασαν αρκετά χρόνια. Ο Μιάο Σινγκ αισθανόταν ότι η κατάσταση στη χώρα ήταν κρίσιμη, ότι οι άνθρωποι ήταν δυστυχισμένοι, οι ηθικές αξίες ήταν σε πτώση. Γεμάτος ντροπή και ενόχληση, αποσύρθηκε σε ένα βουδιστικό ναό στα βουνά Σανχαν (Sanhan) και έδωσε μοναχικούς όρκους.

Οι μοναχοί της μονής Σαολίν, κατείχαν άρτια το μαχητικό Κουνγκ Φου, γεγονός το οποίο ήταν γνωστό σε όλη τη χώρα. Τον τελευταίο καιρό υπέστη πολλά πλήγματα, χάρη όμως στις προσπάθειες γενναίων μοναχών η γνώση δεν εξαφανίστηκε.

Μετά τους όρκους που πήρε ο Μιάο Σινγκ εξακολούθησε να εκπαιδεύεται στις μαχητικές τέχνες για την υγεία. Σύντομα ο ηγούμενος Χανγκ Λιν 恒林 (Héng lín 1865 - 1923) του μοναστηριού Σαολίν πρόσεξε το νέο μοναχό και πλησιάζοντάς τον εξεπλάγη, διαπιστώνοντας ότι η τεχνική του πλησίαζε την τελειότητα. Στο Μιάο Σινγκ παραχωρήθηκε το υψηλότερο προνόμιο. Ο ηγούμενος προσωπικά άρχισε να μεταβιβάζει στο Μιάο Σινγκ τη γνώση της μαχητικής τέχνης των Σαολίν και διαφόρων ειδών Κουνγκ Φου, για παράδειγμα, "Ο στύλος για την υπεράσπιση των βουνών", "Η υποσυνείδητη (ενορατική) τέχνη του προστάτη Λούο Χαν για την υπεράσπιση της πύλης του μοναστηριού", "Η τεχνική πίεσης των δακτύλων", "Η τεχνική εξάρθρωσης", "Η τεχνική κλειδώματος", μεθόδους εκπαίδευσης της εσωτερικής ενέργειας Τσι και πολλά άλλα. Όταν λαϊκοί - πρόσωπα δηλαδή που δεν ανήκαν στον κλήρο - προκαλούσαν τους μοναχούς σε αναμετρήσεις, πάντα ο Μιάο Σινγκ εκπροσωπούσε το ναό και κάθε φορά κέρδιζε. Κατακτώντας την καθολική ανγνώριση μεταξύ των μοναχών, εκλέχθηκε στη θέση του φύλακα του μοναστηριού. Παράλληλα ήταν υπεύθυνος στην εκπαίδευση μοναχών και λαϊκών.

Το έτος 1923, μετά το θάνατο του ηγουμένου Χανγκ Λιν, ο μοναχός Μιάο Σινγκ πήρε τη θέση του. Με καθολική απόφαση όλων των μοναχών εκλέχθηκε ανώτερος εκπαιδευτής και ήταν υπεύθυνος για όλη την εκπαίδευση. Απεβίωσε το έτος 1927 σε ηλικία μόλις 36 ετών.

Tweet