Η δυναστεία Μινγκ και οι στρατιώτες μοναχοί 明朝与僧兵 (Míng cháo yǔ sēng bīng)

自从唐太宗敕封少林寺可以“招僧兵，参政事”之后，少林寺僧兵就成了公开的地方武装。每逢朝廷有什么解决不了的难题，少林寺僧兵就常常成为他们的救命稻草。最著名的事件，就是明政府请少林寺派遣武僧到东南沿海抗倭的事。明代中叶以后，中国东南沿海一带屡屡遭受倭寇的骚扰，这些倭寇以沿海岛屿为据点，时常上岸烧杀抢掠，为此，十分头疼的明政府自然而然地想到了 少林僧兵。月空和尚直捣倭寇巢穴 。僧侣们赢得了他们在 翁家港最伟大的胜利。

Στα μέσα της δυναστείας Μινγκ 明朝 (Míng cháo 1368 - 1644), Ουό Κόου 倭寇 (Wō kòu) "Ιάπωνες πειρατές" εισέβαλαν στην καρδιά της κινέζικης γης, σφάζοντας τέσσερις χιλιάδες πολίτες. Η κτηνωδία τους δε σταμάτησε στους σκοτωμούς των άοπλων ανθρώπων. Ξύριζαν τα κεφάλια των ανδρών χρησιμοποιώντας τους ως αχθοφόρους και δε σεβάστηκαν ούτε τις γυναίκες, αναγκάζοντάς τις να υφαίνουν και να μαγειρεύουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και βιάζοντάς τις τη νύχτα.

Οι Ιάπωνες εισβολείς ήταν κυρίως στρατιώτες ή Ρο Νιν, ένα όνομα που προσδιόριζε τους Σαμουράι που είχαν χάσει τον κύριό τους. Όταν οι επιδρομείς κατέλαβαν την πόλη Ναν Τζινγκ 南京 (Nán jīng), εντός της κατοικούσαν 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι. Η δυναστεία Μινγκ κατανοώντας ότι θα ήταν προσβολή για το στρατό της αν παρέδιδε την πόλη στο έλεος των εισβολέων, κατέστρωσε τη στρατηγική της για να αντιμετωπίσει τους εξαιρετικά διασκορπισμένους εισβολείς. Οι μοναχοί Σαολίν ήταν εκπαιδευμένοι στις μονομαχίες και τα ανδραγαθήματά τους ήταν σπουδαία και γνωστά. Ήταν ικανοί να αντιμετωπίσουν επιτυχώς οποιονδήποτε. Οι Σαολίν εκείνη την εποχή ήταν διάσημοι για την εξαιρετική τους τεχνική στο κοντάρι. Για τους εισβολείς που προέλαυναν σχεδόν "σαν να περπατούν" και αντιμετώπιζαν τον πόλεμο ως διασκεδαστική κατάσταση, ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστούν θα ήταν σε μάχη σώμα με σώμα... Πάνω σ’ αυτό, το έτος 1553 το συμβούλιο της δυναστείας επέλεξε τους μάχιμους μοναχούς Σαολίν, ως τους καταλληλότερους για να τους αναθέσουν το έργο αυτό.

Το μοναστήρι Σαολίν ενημερωμένο για την αγριότητα των Ιαπώνων και έστειλε μάχιμους μοναχούς που συμμετείχαν εναντίον των εισβολέων, σε τέσσερις καθοριστικές μάχες: στον κόλπο του Χανγκ Τσόου 杭州 (Háng zhōu) την άνοιξη του έτους 1553, στο δέλτα του ποταμού Χουάνγκ Που 黄浦江 (Huáng pǔ jiāng) τον Ιούλιο του 1553 και την άνοιξη του 1554 και στο Τάι Τσόου 台州 (Tái zhōu) το φθινόπωρο του 1555.

Σχεδόν όλες οι μάχες στέφτηκαν με θρίαμβο των μοναχών, κάνοντας τους εισβολείς να τρέμουν από το φόβο τους. Στην περίπτωση όμως του επικεφαλής μοναχού Γιούε Κουνγκ 月空 (Yuè kōng 1520 - ?) και 30 ακόμα μοναχών ενώ κατατρόπωσαν αρκετούς πειρατές, στην προσπάθειά τους να σώσουν αιχμάλωτους έπεσαν σε ενέδρα, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν στη μάχη.

Η ηρωική αντίσταση απέναντι στους Ιάπωνες από τους μοναχούς Σαολίν, έγραψε μια ακόμη συγκινητική και ένδοξη σελίδα στην ιστορία τους. "Σαν το νεκρό μοναχό ο οποίος αναπαύεται στο όρος Σου 佘山 (Shé shān), 20 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σαν Χάι 上海 (Shàng hǎi)". Αργότερα εκεί κτίστηκε η παγόδα Σι Γι Σανγκ 泗义生 (Sì yì shēng) "Η παγόδα του δίκαιου μοναχού", για να θυμούνται οι επόμενες γενεές τους γενναίους μάχιμους μοναχούς Σαολίν.

Στην περίοδο της δυναστείας Μινγκ, η μάχη των μοναχών Σαολίν εναντίον των Ιαπώνων εισβολέων ήταν η διασημότερη, δεν ήταν όμως η μόνη εκστρατεία στην οποία συμμετείχαν. Υπήρχαν πολλές ακόμα πληγές στη χώρα, κυρίως ληστές που λυμαίνονταν τις επαρχίες. Στην αυγή του δέκατου έκτου αιώνα, οι πολεμιστές Σαολίν συντάχθηκαν για να καταστείλουν την τοπική ανησυχία στη βόρεια Κίνα. Το έτος 1511 εβδομήντα μοναχοί έχασαν τη ζωή τους μαχόμενοι το στρατό του αιμοδιψούς ληστή Λιού Λιού 刘流 (Liú liú) στις επαρχίες Χο Ναν 河南 (Hé nán) και Χο Μπέι 河北 (Hé běi). Τα έτη 1522 - 1523 μάχονταν το ληστή Ουάνγκ Τανγκ 王塘 (Wáng táng), ο οποίος λεηλατούσε τις επαρχίες Σαν Τουνγκ 山东 (Shān dōng) και Χο Ναν. Το έτος 1548 στην επαρχία Γιουίν Ναν 云南 (Yún nán) μια ομάδα μοναχών με επικεφαλής τον Σαν Tσι Γιόου Κουνγκ 三七有功 (Sān qī yǒu gōng) κατέστειλε μια φυλετική ταραχή ενώ το έτος 1553 πενήντα μάχιμοι μοναχοί Σαολίν με επικεφαλής τον Τσου Φανγκ Τσόου Τσαν 竺方周参 (Zhú fāng zhōu cān 1516 - 1574), συνέβαλαν στην επιτυχημένη επίθεση κατά του ληστή Σι Σανγκ Τσάο 师尚诏 (Shī shàng zhào) της επαρχίας Χο Ναν. Το έτος 1575 μια παγόδα και μια πέτρινη στήλη κατασκευάστηκαν προς τιμήν του μοναχού Τσου Φανγκ Τσόου Τσαν στο κοιμητήριο Τα Λιν "Το δάσος με τις παγόδες".

Οι αυτοκράτορες της δυναστείας είχαν σε μεγάλη εκτίμηση το Σαολίν Κουνγκ Φου και οι μοναχοί θεωρούνταν εξαιρετικοί πολεμιστές, που εκτελούσαν πάντα όποια αποστολή τους ανέθετε η πολιτεία. Οι μάχιμοι μοναχοί Μπιέν Τσενγκ 边澄 (Biān chéng), Τσόου Γιόου 周友 (Zhōu yǒu), Γιούε Κουνγκ 月空 (Yuè kōng 1520 - ?) και Σιάο Σαν 小山 (Xiǎo shān 1500 - 1568), πήγαν στο πεδίο της μάχης όταν κλήθηκαν. Αποτέλεσμα της, επισήμως ιστορικά, καταγεγραμμένης συνεισφοράς τους στον πόλεμο εναντίον των εισβολέων, ήταν να κερδίσουν την εύνοια και το θαυμασμό του εκάστοτε αυτοκράτορα της δυναστείας.

Οι αυτοκράτορες της δυναστείας Μινγκ με σκοπό να τιμήσουν τη μονή Σαολίν, πρόσφεραν δώρα, εκτάσεις και απαλλαγή από φόρους. Στο μοναστήρι, όλες αυτές οι τιμές είναι καταγεγραμμένες σε διάφορες πέτρινες στήλες και όλα τα αρχεία διαφυλάσσονται επιμελώς.

Το έτος 1581 και αργότερα το έτος 1595, οι ανώτεροι υπάλληλοι του νομού Ντενγκ Φενγκ 登封 (Dēng fēng) εξέδωσαν δύο επίσημες επιστολές, με τις οποίες τα εδάφη του μοναστηριού Σαολίν απαλλάσσονταν από τη φορολογία. Και οι δύο επιστολές χαράχτηκαν σε στήλες Σι Πέι 石碑 (Shí bēi) "Λίθινη επιγραφή" στο μοναστήρι για να εξακολουθήσει να μένει αφορολόγητο από τους μελλοντικούς γραφειοκράτες. Κατά τρόπο ενδιαφέροντα, τα δύο έγγραφα προειδοποιούν συγκεκριμένα τους χαμηλόβαθμους υπαλλήλους να μην εξαναγκάσουν το μοναστήρι να δώσει χρήματα για τις τσέπες τους. Οι επιστολές τους παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τη συμμετοχή του μοναστηριού σε μάχες εναντίον εισβολέων και απαριθμούν μία - μία τις εκστρατείες στις οποίες οι μοναχοί συμμετείχαν. 

Πηγή: Η παράδοση Σαολίν - Το χρονικό μιας αρχαίας κληρονομιάς, του δάσκαλου Μιάο Ντιέν 妙滇 (Miào diān).

Η παράδοση Σαολίν 少林相传 (Shàolín xiāng chuán)

Aπαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση ή αναμετάδοση ή διασκευή και αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή ηχογραφικό του παρόντος έργου ή μέρος αυτού, χωρίς την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ έγγραφη άδεια του ΕΚΔΟΤΗ και του ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ. Νόμος 2121/1993 και Κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δείγμα της ψηφιακής έκδοσης "Η Παράδοση Σαολίν" διατίθεται εδώ.

Tweet