Σι Σου Σι 释素喜 (Shi Su Xi 1924 - 2006) 30η γενεά μοναχών Σαολίν

素喜 (1924年-2006年) 。少林寺素喜长老生前是河南省嵩山少林寺第三十代传人，少林寺首座和尚、名誉方丈， 少林寺最年长的和尚。民国十三年（一九二四年）出生，俗名耿栓柱，家境贫寒，幼年丧母，十一岁时父亲去世，孤苦无依，1936年出家到少林寺，拜贞绪大和 尚为师。由于他勤奋好学，很快得到师父喜爱和同代僧人的敬佩，一同维护寺院、修缮殿堂。素喜长老不仅精通佛理，而且武术才华出众，一生为少林寺的发展尽心 竭力，受到人们的广泛尊重。素喜长老告诫弟子常说的一句话：“饮酒不醉为最高，遇色不迷称英豪；取财分明正君子，能伸能屈伟丈夫。” 2006年圆寂，年82岁，葬于 塔林。

Ο δάσκαλος Σι Σου Σι 释素喜 (Shi Su Xi) διετέλεσε αναπληρωτής ηγούμενος της μονής Σαολίν, ύστερα από το θάνατο του ηγούμενου Σινγκ Τσενγκ 行正 (Xíng zhèng 1914 - 1987). Γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1924 και το όνομα ήταν Τσενγκ Τζιν Τσόου 耿金柱 (Gěng jīn zhù).

Εισήλθε στο μοναστήρι το έτος 1936 στην ηλικία των 12 ετών. Έζησε μια απλή ζωή κάτω από την καθοδήγηση του δασκάλου του Τσεν Σου 贞绪 (Zhēn xù 1893 - 1955), μελετώντας κάθε μέρα πολεμικές τέχνες και τη βουδιστική διδασκαλία. Ο δάσκαλος Σου Σι έγινε μια "ζωντανή εγκυκλοπαίδεια" που κληρονόμησε το Σαολίν Κουνγκ Φου των δασκάλων της δυναστείας Τσινγκ 清朝 (Qīng cháo 1644 - 1911). Οι γνώσεις του περιελάμβαναν πολυάριθμες τεχνικές άοπλες και ένοπλες, καθώς και άλλες πιο σπάνιες τεχνικές Σαολίν όπως οι πιέσεις των 5 ζωτικών σημείων με το ένα δάχτυλο. Η αποφασιστικότητα του στην εξάσκηση και τη μελέτη στα δύσκολα χρόνια, του χάρισε το προσωνύμιο Σαολίν Τσουάν Ουάνγκ 少林拳王 (Shàolín quán wáng) "Ο βασιλιάς της πυγμαχίας Σαολίν".

Όπως όλοι οι μοναχοί Σαολίν εργαζόταν για τη συντήρηση και την αναδημιουργία των αιθουσών του μοναστηριού Σαολίν. Στην αρχή της δεκαετίας του ’40 ταξίδεψε, επισκεπτόμενος κάθε βουδιστικό ναό στην Κίνα, σε μία προσπάθεια του να διαδώσει τις διδασκαλίες Σαολίν. Το έτος 1942 στάλθηκε στην πόλη Σιάν 西安 (Xī'ān) της επαρχίας Σαν Σι 陕西 (Shǎn xī) στο μοναστήρι Τα Σινγκ Σαν 大兴善寺 (Dà xīng shàn sì). Επέστρεψε στο μοναστήρι Σαολίν κατά το τέλος της επανάστασης και ήταν ένας από τους βασικούς μοναχούς που αναβίωσαν την παράδοση των Σαολίν. Όταν ο ηγούμενος Σινγκ Τσενγκ "έφυγε", ανέλαβε το πατριαρχικό γραφείο.

Ο δάσκαλος Σου Σι κτυπήθηκε από τη νόσο του Πάρκινσον (μια ασθένεια που κάνει τα μέλη του σώματος με την πάροδο του χρόνου να τρέμουν και να παραλύουν). Όταν η ασθένεια επιδεινώθηκε έπρεπε να αφήσει τη θέση του αναπληρωτή ηγούμενου, όπως αναμενόταν. Ζούσε πλέον στο κυρίως κτίριο του μοναστηριού Σαολίν και πολύ σπάνια δεχόταν ή δεν δεχόταν πια καθόλου επισκέπτες. Έκτοτε τον φρόντιζε η ανιψιά του, κόρη του αδελφού του, η οποία από έξι ετών που έχασε τον πατέρα της βρισκόταν δίπλα του. Βέβαια, συνοδεύονταν και προστατεύονταν από τους μοναχούς Σαολίν συνεχώς.  

Ήταν ένας από τους πιο σεβαστούς μοναχούς Σαολίν, αποκαλούμενος και ως "Ο μοναχός με την καλή καρδιά". Ήταν δάσκαλος των περισσότερων γενεών Ντε 德 (Dé) και Σινγκ 行 (Xíng) μοναχών Σαολίν. Απεβίωσε στη μονή Σαολίν, στις 11:20π.μ. της Τετάρτης 8 Μαρτίου του 2006.

Μετά από την τρίτη επέτειο της ανάμνησης του εκλιπόντα σεβάσμιου Σου Σι, ο δάσκαλος Ντε Γιάνγκ 德扬 (Dé yáng) δημοσίευσε στην Κίνα ένα αναμνηστικό και συλλεκτικό βιβλίο που φέρει τον τίτλο Σόου Ουάνγκ Σαολίν 守望少林 (Shǒu wàng shàolín) "Κοιτάζοντας με ελπίδα το Σαολίν" και αναφέρετε στη ζωή και τις διδαχές του δασκάλου του. Εργάστηκε με αφοσίωση στο σχέδιο αυτό για πάνω από δύο έτη και σήμερα το βιβλίο αυτό θεωρείτε βιογραφία με σπάνιο φωτογραφικό υλικό.

Tweet