Σι Ντε Γκεν 释德根 (Shi De Gen 1914 - 1970) 31η γενεά μοναχών Σαολίν

德根(1914年1970年)是近现代著名少林功夫大师。俗姓韩，巩县（今巩义）关帝庙人，6岁出家巩县少林寺下院慈云寺，拜素端为师，赐法名德根。他16岁回少林寺，从贞绪大师习武，掌握少林功夫拳械等众多功法，为近现代最知名的武僧。1946年，德根出任少林寺武僧教头，传授少林武功，使少林功夫在最严峻的时刻得以传承。新中国成立后，德根受教育部门之请专职传授少林功夫。1962年受文教局的委托，由德根口述，整理出了新中国成立后第一本比较全面反映少林功夫的专著《少林功夫概要》（内部刊印）。1970年，德根不幸病逝，终年56岁。

Ο δάσκαλος Σι Ντε Γκεν 释德根 (Shi De Gen) γεννήθηκε το έτος 1914 στο χωριό Κουάν Τι 关帝村 (Guān dì cūn) της επαρχίας Χο Ναν, του νομού Κουνγκ Γι 巩义 (Gǒng yì). Στην ηλικία των 6 ετών πήγε στο μοναστήρι Τσάο Μι 炒米寺 (Chǎo mǐ sì), ένα από τα μοναστήρια της μονής Σαολίν. Εκεί έγινε μαθητής του μοναχού Σου Ντουάν 素端 (Sù duān) και του δόθηκε σύμφωνα με τη γενεαλογία της μονής Σαολίν το μοναστικό όνομα Ντε Γκεν. Σε ηλικία 16 ετών, ο δάσκαλος Ντε Γκεν πήγε στη μονή Σαολίν και έγινε μαθητής του μεγάλου δάσκαλου Τσεν Σου 贞绪 (Zhēn xù 1893 - 1955), συνεχίζοντας τις σπουδές του στο βουδισμό και τις πολεμικές τέχνες. Το έτος 1934 μεταφέρθηκε στην πόλη Σιάν και χειροτονήθηκε σε ηλικία 20 ετών.

Στη διάρκεια της περιόδου της Δημοκρατίας Κίνας (1911 - 1949) ο δάσκαλος Τσεν Σου κάλεσε στο μοναστήρι Σαολίν, το κοσμικό δάσκαλο Ου Σαν Λιν 吴山林 (Wú shān lín 1875 - 1970) γιο και μαθητή του δάσκαλου και πρώην μοναχού Σαολίν, Ου Κου Λουίν 吴古伦 (Wu Gu Lun) και γνωστό με το μοναστικό όνομα Τζι Τσιν 寂勤 (Ji Qin), με σκοπό να διδάξει. Ο δάσκαλος Ντε Γκεν ήταν ένας από τους πιο ένθερμους μαθητές του. Τρία έτη αργότερα ο Ου Σαν Λιν αποχώρησε από το μοναστήρι και ο Ντε Γκεν εξακολουθούσε να βρίσκεται σε στενή επαφή μαζί του.

Το έτος 1941 ο Ντε Γκεν ίδρυσε στην μονή ένα κέντρο εκπαίδευσης Σαολίν Κουνγκ Φου με την επωνυμία, "Κέντρο διδασκαλίας Σαολίν" 少林中学 (Shàolín zhōngxué) όπου και δίδασκε. Πέντε έτη αργότερα, έγινε "Επικεφαλής εκπαιδευτής των μάχιμων μοναχών" 少林寺武僧教头 (Shàolín sì wǔ sēng jiàotóu), η υψηλότερη αναγνώριση για τους μάχιμους μοναχούς του μοναστηριού Σαολίν. Μέρος αυτών των μάχιμων μοναχών πήγε στο στρατό το έτος 1948 και έλαβε μέρος στον πόλεμο ενάντια στον Ιάπωνα κατακτητή.

Ο δάσκαλος Ντε Γκεν από το έτος 1950 άφησε το μοναστήρι Σαολίν και πήγε να ζήσει στο χωριό του. Το έτος 1958 κατασκευάστηκε μια σχολή με την επωνυμία "Σχολή πολεμικών τεχνών της πόλης Ντενγκ Φενγκ"  登封县武术学校 (Dēng fēng xiàn wǔ shù xuéxiào) και συμμετείχε ως εκπαιδευτής.

Εκτός από τη διδασκαλία του, κατά την περίοδο αυτή συμμετείχε συχνά ως εκπρόσωπος του Σαολίν διαγωνιζόμενος σε επαρχιακό και εθνικό επίπεδο. Ως νικητής πολλών χρυσών μεταλλίων έφερε πολλά στο μοναστήρι Σαολίν, μεταξύ αυτών εγκόσμια δόξα, τιμή και κοινωνική αναγνώριση. Με τα χρηματικά έπαθλα που έλαβε, αγόρασε μερικά ζώα κι ένα άροτρο και τα πρόσφερε στο μοναστήρι, πράξη που, σε αυτές τις περιόδους ανάγκης, ήταν πολύ μεγάλη βοήθεια.

Το έτος 1968 ήταν ήδη σοβαρά άρρωστος από μια ασθένεια του πνεύμονα. Στην ηλικία των 56, ενέδωσε στην ασθένειά του το έτος 1970 και ενταφιάστηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του.

Tweet