Ο δάσκαλος Χάο Σι Τσάι 郝释斋 (Hao Shizhai 1930 - 2014)
郝释斋(1930-2014)男,汉族。河南省登封市大金店镇书堂沟人。少林大居士,著名少林拳师。俗名郝长路。自小随父亲郝德力习武,后又先后拜李根生、素喜、行章、永祥为师修炼少林功夫。习武间隙,随医僧德禅、民间名中医毕子贞、李保山学医。他皈依于少林寺29代方丈行正门下,法号释永斋。他兼容正宗的寺院武术与民间武术于一身,是少林佛学、武学、医学之集大成者,因他所知所会的少林功夫很多,被人誉为“少林活拳谱”。
Ο δάσκαλος Χάο Σι Τσάι 郝释斋 (Hao Shizhai) προέρχεται από το χωριό Σου Τανγκ 书堂沟 (Shū tánggōu) της περιοχής Τα Τζίν Ντιέν 大金店 (Dà jīndiàn), σε μια αγροτική κοινότητα της πόλης Ντενγκ Φενγκ 登封市 (Dēngfēng shì). Οικισμός προσδιορισμένος επίσημα από την κινεζική κυβέρνηση ως “Χωριό των πολεμικών τεχνών Σαολίν”, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι σχεδόν κάθε ενήλικας άντρας εξασκούνταν στις πολεμικές τέχνες Σαολίν. Η οικογένεια του δάσκαλου Χάο Σι Τσάι κατείχε μεγάλες εκτάσεις γης όντας έτσι μια από τις πλουσιότερες οικογένειες στην περιοχή Τα Τζίν Ντιέν. Για πολλές γενεές οι οικογένεια Χάο χρησιμοποιούσε τις πολεμικές τέχνες για να υπερασπιστεί το σπίτι και την “αυλή” από ανεπιθύμητους εισβολείς.
Σε ηλικία των έξι ετών ξεκίνησε να διδάσκεται Σαολίν Κουνγκ Φου από τον πατέρα του Χάο Ντε Λι 郝德立 (Hǎo délì) και αργότερα έγινε μαθητής του Σι Γιάν Λο 释延乐 (Shì yánlè) ηγούμενου του ναού Τσινγκ Λιάνγκ 清凉寺 (Qīngliáng sì) καθώς και του περίφημου δάσκαλου Λι Κε Σενγκ 李根生 (Lǐ gēnshēng), γνωστού ως “Λαογραφικός δάσκαλος πολεμικών τεχνών” 民间武师 (Mínjiānwǔshī). Μαζί με τον Τσεν Τιέν Μπάο 陈天宝 (Chén tiānbǎo) είχαν διδαχτεί και από τον Μέι Τζιν Σουάν 梅金选 (Méi jīnxuǎn), έναν άλλο μεγάλο λαογραφικό δάσκαλο των πολεμικών τεχνών. Οι δύο λαογραφικοί δάσκαλοι είχαν επιφορτιστεί με την προστασία της περιοχής Τα Τζίν Ντιέν ως "Ιδιωτική πολιτοφυλακή”.
Σε ηλικία των δεκαεννέα ετών ο Χάο Σι Τσάι παντρεύτηκε την νεώτερη του κατά δύο έτη Σι Γιόνγκ Φανγκ 释永凤 (Shì yǒngfèng). Σε ηλικία είκοσι δύο ετών ασχολήθηκε επισταμένα με την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική. Αρχικά διδάσκονταν μόνος μέσω της συστηματικής του μελέτης από τα βιβλία, αλλά σύντομα μαθήτευσε με τους Λι Μπάο Σαν 李保山 (Lǐ bǎoshān) και Μπι Τσι Τσεν 毕子珍 (Bì zizhēn) δάσκαλους της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής. Ο Μπι Τσι Τσεν ήταν διάσημος ιατρός της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής και σύστησε τον Χάο Σι Τσάι στον αδελφό του, τον μοναχό Σαολίν Σι Ντε Τσαν 释德禅 (Shì dé chán) όπου και συνέχισε την μαθητεία του στην ιατρική Σαολίν καθώς και με τον δάσκαλο Σι Σινγκ Τσανγκ.
Στη δεκαετία του ΄60, στην τελετή “τριών θησαυρών του Βουδισμού” στο ναό Σαολίν έλαβε υπό τον δάσκαλο του Σι Σινγκ Τζενγκ 释行正 (Shì xíngzhèng) το βουδιστικό όνομα Σι Γιόνγκ Τσάι 释永斋 (Shì yǒngzhāi).
Η σύνδεση του Χάο Σι Τσάι με τους μοναχούς Σαολίν ήταν ιδιαίτερη την περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης και στην μετέπειτα δεκαετία με μεγάλο όφελος προς την μονή Σαολίν. Ήδη μετά τη μεταρρύθμιση της γης στην Κίνα στις αρχές της δεκαετίας του 1950, και κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976) υπήρχε πολύ μικρή υποστήριξη του ναού Σαολίν από τον λαό. Πολλά μοναστήρια με ιδιαίτερης αξίας θρησκευτικά αντικείμενα καταστράφηκαν, ενώ οι θρησκευτικές δραστηριότητες απαγορεύτηκαν με την απειλή της θανατικής ποινής. Κατά τη περίοδο αυτή το κύριο στήριγμα του ναού Σαολίν προήλθε από τον Χάο Σι Τσάι και την οικογένειά του. Παρά τον δραστική ελάττωση των δικών τους υλικών πόρων ο Χάο Σι Τσάι και η οικογένειά του φρόντιζαν τους παλαιούς μοναχούς του ναού Σαολίν, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανέπαφη διατήρηση και προώθηση του παραδοσιακού πολιτισμού Σαολίν στις μετέπειτα γενεές. Οι μεγάλοι δάσκαλοι Σι Σου Σι και Σι Ντε Τσαν αυτά τα χρόνια αρκετές φορές βρήκαν ασφάλεια στο καταφύγιο της οικογένειας Χάο ζώντας για πολλά χρόνια μαζί τους. Ήταν μια ιδιαιτέρως τιμητική οικογενειακή παράδοση η προσφορά καταλύματος και προστασίας στους μοναχούς Σαολίν. Ακόμη και το 1945, όπου Ιάπωνες εισβολείς κατέλαβαν το ναό Σαολίν, 25 μοναχοί Σαολίν βρήκαν προσωρινά καταφύγιο επιβίωσης στο αγρόκτημα του Χάο Ντε Λι.
Την εποχή της Πολιτιστικής Επανάστασης, ο ναός Σαολίν βίωνε φθορές και καταστροφές σε σχεδόν καθημερινή βάση και οι δάσκαλοι Σι Χινγκ Τζενγκ και Σι Σου Σι ζήτησαν από την οικογένεια του Χάο Σι Τσάι να κρύψει πολλούς θησαυρούς του ναού Σαολίν, όπως μεταξύ άλλων πολύτιμα βιβλία πολεμικών τεχνών, ιατρικές πραγματείες, αγάλματα του Μποντι Ντάρμα και του Τζιν Να Λούο, θρησκευτικά σκεύη, και επίσημες σφραγίδες. Ωστόσο, παρά τον σοβαρό κίνδυνο που διέτρεχαν, ήταν κρυμμένα με ασφάλεια από την οικογένεια. Ο Χάο Σι Τσάι άδραξε την ευκαιρία και βυθίστηκε στα γραπτά των πολεμικών τεχνών Σαολίν απομνημονεύοντας πολύτιμες διδασκαλίες. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, εργαζόταν ως παραδοσιακός γιατρός ενώ τη νύκτα μελετούσε βιβλία του ναού Σαολίν σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρο και με το φως των κεριών. Ως αποτέλεσμα, έγινε γνωστός για την εξαιρετική μνήμη του σε σχέση με τις πολεμικές τέχνες Σαολίν και αποκτώντας το ιδιαίτερα τιμητικό παρατσούκλι “Ζωντανά αρχεία της πυγμαχίας Σαολίν” 活少林拳谱.
Το τέλος της Πολιτιστικής Επανάστασης βρίσκει το ναό Σαολίν υπό τη δικαιοδοσία ενός μικρού τμήματος του Υπουργείου Πολιτισμού της πόλης Ντενγκ Φενγκ οι θρησκευτικές δραστηριότητες ήταν απαγορευμένες και ότι οι μοναχοί δεν διέθεταν επαρκείς πόρους για την επιβίωσή τους. Ο Χάο Σι Τσάι ήρθε αρκετές φορές με την οικογένεια και τα γεωργικά εργαλεία του στο Σαολίν και βοήθησε τους μοναχούς στην καλλιέργεια των λίγων εναπομεινάντων εκταρίων γης του ναού έτσι ώστε να μπορούν να τρέφονται από τη σοδειά της.
Εκείνη την εποχή, ο Σι Σινγκ Τζενγκ ξεκίνησε το μακρύ αγώνα του για να επανακτήσει τα δικαιώματα του ναού Σαολίν. Για το σκοπό αυτό, ο ίδιος ταξίδεψε αρκετές φορές το χρόνο στο Πεκίνο για να υποβάλλει στις αρμόδιες αρχές τις αναφορές του καθώς και για να διαπραγματευτεί με τους διαχειριστές της εξουσίας. Και πάλι, τον βοηθούσε ο Χάο Σι Τσάι, είτε με την καταβολή των εξόδων ταξιδίου είτε με την ηθική του υποστήριξη είτα ακόμα απλώς με την συντροφιά του. Αυτή η βοήθεια ήταν ανεκτίμητη λαμβανομένου σοβαρά υπ’όψιν τις απειλές, την ταπείνωση και τις απογοητεύσεις που ο δάσκαλος Σι Σινγκ Τζενγκ υπομονετικά βίωνε κατά τη διάρκεια των πλέον των δέκα ετών προσπαθειών του για την αυτοδιάθεση του ναού Σαολίν.
Για τη διατήρηση και διάδοση των παραδοσιακών πολεμικών τεχνών του ναού Σαολίν, υπήρξε μια έντονη “ανταλλαγή”, όπου από τη μία πλευρά ο Χάο Σι Τσάι έστελνε τους καλύτερους μαθητές στους μοναχούς Σαολίν και από την άλλη πλευρά ο Σι Σινγκ Τζενγκ καλούσε τον Χάο Σι Τσάι να διδάσκει Σαολίν Κουνγκ Φου στον ναό Σαολίν. Μεταξύ τον μαθητών που δίδασκε ο Χάο Σι Τσάι εκείνη την εποχή ήταν και σημερινός ηγούμενος Σι Γιόνγκ Σιν 释永信 (Shì yǒngxìn). Ο Σι Γιόνγκ Σιν το έτος 1981 εισήλθε στο ναό Σαολίν υπό τον δάσκαλο Σι Σινγκ Τζενγκ και χειροτονήθηκε το 1999 ως διάδοχος ηγούμενος του δάσκαλού του. Αργότερα το κινεζικό κοινό είχε αμφιβολίες αν ο Σι Γιόνγκ Σιν άσκησε ποτέ του πολεμικές τέχνες ενώ ο ίδιος ο Χάο Σι Τσάι τον υπερασπίστηκε με πάθος ως μαθητή του.
Ο Χάο Σι Τσάι είχε δύο σημαντικές μαθήτριες, την μοναχή Σι Γιόνγκ Μέι 释永梅 (Shì yǒngméi) και την μοναχή Σι Γιόνγκ Τζεν 释永贞 (Shì yǒngzhēn), οι οποίες εισήλθαν στο ναό Σαολίν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70 για να μονάσουν. Ο Χάο Σι Τσάι τις οδήγησε στον δάσκαλο Σι Σινγκ Τζενγκ, ο οποίος τις αποδέχθηκε ως μαθητές. Ωστόσο, οι γυναίκες δεν είχαν τη δυνατότητα να ζήσουν μαζί με τους άντρες μοναχούς και οι συνθήκες διαβίωσης στο ναό ήταν πολύ δύσκολες. Από τη στιγμή που δεν θα μπορούσαν να μείνουν στο ναό Σαολίν, ο Χάο Σι Τσάι τις έδωσε καταφύγιο στην οικογένειά του. Αφού διδάχτηκαν πολεμικές τέχνες από τον Χάο Σι Τσάι αρκετά ώστε να είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους αν χρειαστεί, πήγαν στο ναό Τσου Τσου 初祖庵(Chū zǔ ān) “Ναός του πρώτου Πατριάρχη”, ο οποίος είναι πάνω από τον ναό Σαολίν στα μισά της διαδρομής για την σπηλιά του Πατριάρχη Ταμό 达摩 (Dá mó). Η δασκάλα Σι Γιόνγκ Μέι εξακολουθεί να ζει σε αυτό τον ναό ως ηγουμένη, ο οποίος και προστατεύεται ως Ναός Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η σύνδεσή με τον Χάο Σι Τσάι και την οικογένεια του παρέμεινε επί δεκαετίες ισχυρή και εξακολουθεί να υφίστανται.
Ο δάσκαλος Χάο Σι Τσάι συνδέεται και με έναν άλλο γνωστό ηγούμενο της περιοχής, τον ηγούμενο Σι Γιάν Φο 释延佛 (Shì yánfú). Ο τρίτος μεγαλύτερος αδελφός του Χάο Σι Τσάι στη δεκαετία του '50 εισήλθε στο ναό Σαολίν ως μοναχός υπό τον δάσκαλο Σι Σινγκ Τζενγκ και ονομάστηκε Σι Γιόνγκ Σαν 释永山 (Shì yǒngshān). Έζησε κυρίως στην μονή Τσου Τσου και απεβίωσε το έτος 1980. Το έτος 1983 ο Χάο Σι Τσάι επισκέφτηκε τον τάφο του αδερφού του όπου και γνώρισε τον Σανγκ Λιάν Φου 尚连福 (Shàngliánfú) ο οποίος ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, ο οποίος και ζήτησε από τον Χάο Σι Τζάι να αναγνωριστεί επίσημα μέσω αυτού ως σπουδαστής του θανόντα. Με την υποστήριξη του Χάο Σι Τσάι ο Σανγκ Λιάν Φου έγινε δεκτός στο ναό Σαολίν, όπου σπούδασε Βουδισμό και διαλογισμό λαμβάνοντας το βουδιστικό όνομα Σι Γιάν Φο 释延佛 (Shì yánfú).Το έτος 1989, έλαβε την πλήρη μοναστική χειροτονία στο διάσημο ναό Μπάι Μα 白马寺 (Báimǎ sì) στην πόλη Λουογιάνγκ 洛阳市 (Luòyáng shì). Σήμερα ο δάσκαλος Σι Γιάν Φο είναι ηγούμενος στο γραφικό ναό Τα Φα Ουάνγκ 大法王寺 (Dà fǎ wángsì) που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από το Σαολίν καθώς και σε πέντε άλλους μικρότερους ναούς.
Ο δάσκαλος Σι Σινγκ Τσενγκ έγινε επισήμως ηγούμενος του ναού Σαολίν τον Δεκέμβρη του 1986 αλλά ήταν ήδη πολύ άρρωστος και εξαιρετικά δύσκολο για αυτόν να εκτελεί τα πολλά καθήκοντα του σχετικά με τη διαχείριση και τη χρηματοδότηση του μοναστηριού, για αυτό ήταν πάντα δίπλα του ο Χάο Σι Τσάι. Μετά το θάνατο Σι Σινγκ Τσενγκ τον Αύγουστο του 1987 και την ανάθεση της διαχείρισης του ναού από τον Σι Γιόνγκ Σιν, ο Χάο Σι Τσάι αποσύρθηκε από το ναό. Παρέμεινε ακόμα αφοσιωμένος φιλικά κοντά στο ναό Σαολίν, όμως έμενε περισσότερο στο αγρόκτημά του, αφοσιωμένος στην οικογένειά του, τη δουλειά του ως γιατρός της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής και τα τελευταία χρόνια την παραγωγή της βοτανικής ιατρικής. Ο Χάο Σι Τσάι είχε επίσης επιτυχείς σπουδαστές της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής συμπεριλαμβανομένων τον Τσάι Ρεν Τάο 柴仁涛 (Cháiréntāo), επικεφαλής ενός χωριού στην περιοχή της Λούογιάνγκ στο Λαϊκό Νοσοκομείο Γι Τσουίν (Yichun), και τον Κούο Κουάν Τζουίν郭光俊 (Guō guāngjùn), ως εξαιρετικό εκπρόσωπο των αγροτικών ιατρών όπου και του απονεμήθηκε από το Υπουργείο Υγείας της Κίνας ο τιμητικός τίτλος "Παράδειγμα ιατρού για του έθνος". Μεταξύ των μαθητών που διδάχθηκαν πολεμικές τέχνες από τον Χάο Σι Τσάι είναι επίσης ο Τσεν Τονγκ Σαν 陈同山 (Chéntóngshān), πατέρας του διάσημου σε όλη την Κίνα ηθοποιού πολεμικών τεχνών Σι Σιάο Λονγκ 释小龙 (Shìxiǎolóng).
Σε ηλικία των 84 ετών ο δάσκαλος Χάο Σι Τσάι, του οποίου το επίσημο οικογενειακό όνομα του ήταν πραγματικά Χάο Τσανγκ Λου 郝长路 (Hǎozhǎnglù) εξακολουθούσε ακόμα να είναι σε καλή υγεία, αυξημένη "σαν τον άνεμο πάνω στο λόφο”, αντιμετωπίζοντας και θεραπεύοντας καθημερινά τους ασθενείς του με το βελονισμό καθώς και φροντίζοντας μερικές φορές για τις ανάγκες του ναού Σαολίν. Στις 13 Μαρτίου 2014 (2:13μμ), η ζωή του δασκάλου έλαβε τραγικό τέλος. Ήταν στην εθνική οδό στο δρόμο προς την Ντενγκ Φενγκ όπου και τραυματίστηκε σοβαρά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έλαβε ιατρική φροντίδα στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Λαϊκού Νοσοκομείου της Ντενγκ Φενγκ ενώ λίγο αργότερα ο δεύτερος γιος του Χάο Τζιέν Τονγκ 郝建通 (Hǎojiàntōng), ανακοίνωσε και επίσημα το θάνατό του.
Με το θάνατο του δάσκαλου Χάο Σι Τσάι διαλύθηκε η σύνδεση των σημερινών μοναχών με τις παλαιότερες γενεές της μονής Σαολίν. H Σι Γιόνγκ Μέι, η ηγουμένη του προγονικού ναού Τσου Τσου, δήλωσε ότι: “Aκόμα θρηνώ τον αποθανόντα πατέρα μου”.