Σι Τσεν Τζουίν 释贞俊 (Shì zhēn jùn 1865 - 1939)

贞俊(1865 - 1939)，号秀山，俗姓李，河南偃师县沟斯镇玉湾村人。同治十一年(公元1872年)，因偃师大早成灾，官吏逼债，民不聊生，母亲含泪送他出家，到石沟寺为僧，拜淳阳法师为师，赐法名贞俊。光绪五年(公元1879年)到少林寺拜寂然(号晓空)大师座下为徒学武，善练大洪拳、通臂拳、炮拳、心意把、铜锤、月牙铲、双钩、春秋大刀、九节鞭、绳鞭等。擅长气功、轻功，功夫超群，能飞涧越崖，纵身上房，人称"飞毛腿"。贞俊法师还精通医科，对少林跌打损伤秘方广泛用于临床，凡闻其习武受伤者，即登室求之，对其贫者概不收钱。他也常自费制备成药，出诊四方，为民众医疾，从不收礼。贞俊法师知识渊博，佛武医文精通，德高望重。众僧荐任监院。他曾主持寺院事务30余年，德功无量，勋绩如山。于1939年圆寂，享年74岁。

Ο δάσκαλος Σι Τσεν Τζουίν 释贞俊 (Shi Zhen Jun) ήταν ένας μοναχός ο οποίος έζησε κατά το τέλος της δυναστείας Τσινγκ 清朝 (Qīng cháo 1644 - 1911) και στην περίοδο της "Δημοκρατίας Κίνας" 中华民国 (Zhōnghuá mínguó 1911 - 1949). Γεννήθηκε το έτος 1865 στο χωριό Γιού Ουάν 玉湾村 (Yù wān cūn), της περιοχής Γιάν Σι 偃师 (Yǎn shī) της επαρχίας Χο Ναν. Το κοσμικό επώνυμό του ήταν Λι 李 (Li).

Το έτος 1872 υπήρξε μια μεγάλη ξηρασία που οι άνθρωποι με δυσκολία επιβίωναν. Η μητέρα του τον έστειλε διστακτικά στο μικρό μοναστήρι Σι Γκόου 诗果寺 (Shī guǒ sì), υπό την επίβλεψη του μοναχού Τσουίν Γιάνγκ 淳阳 (Chún yáng).

Το έτος 1879 εισήλθε στη μονή Σαολίν 少林寺 (Shàolín sì) "Το μοναστήρι στο δάσος του βουνού Σάο" και μαθήτευσε κοντά στο μοναχό Τζι Ζαν 寂然 (Jì rán). Άσκησε επιμελώς τις άοπλες μορφές Τα Χουνγκ Τσουάν 大洪拳 (Dà hóng quán) "Η μεγάλη γροθιά του χειμάρρου", Τουνγκ Μπέι Τσουάν 通背拳 (Tōng bèi quán) "Η γροθιά ανάμεσα στα χέρια", Πάο Τσουάν 炮拳 (Pào quán) "Η γροθιά κανόνι", Σιν Γι Πα 心意把 (Xīn yì bǎ) "Η τέχνη της καρδιάς και του νου" καθώς και πολυάριθμες μορφές με όπλα. Επίσης είχε εξασκηθεί στο Τσι Κουνγκ 气功 (Qì gōng) "Καλλιέργεια ζωτικής ενέργειας" και στο Τσινγκ Κουνγκ 轻功 (Qīng gōng) "Καλλιέργεια της ευκινησίας". Το Κουνγκ Φου του ήταν εξαιρετικό. Μπορούσε να τρέχει και να πηδάει ξεπερνώντας το ανώτατο ανθρώπινο όριο. Χάρη στην ικανότητά του αυτή ήταν επίσης γνωστός σε όλη την επαρχία Χο Ναν, με το ψευδώνυμο Φέι Μάο Τούι 飞毛腿 (Fēi máo tuǐ) "O δρομέας του ανέμου". Είχε ως μαθητή του το μοναχό Σου Κουάνγκ 素光 (Sù guāng 1891 - 1917) που ήταν δάσκαλος του μοναχού Ντε Τσαν 德禅 (Dé chán 1907 - 1993).

Ο δάσκαλος Τσεν Τζουίν ήταν γνώστης των τριών βασικών στοιχείων του πολιτισμού Σαολίν: Βουδισμού Τσαν, πολεμικών τεχνών και ιατρικής. Ήταν ένας από τους άριστους και απολύτως σεβαστούς μοναχούς Σαολίν. Μέχρι την καταστροφή του ΄28, ήταν ήδη 49 έτη στο μοναστήρι. Πέρασε συνολικά εξήντα έτη στο μοναστήρι με περισσότερα από 30 έτη ευθύνης για τις υποθέσεις του μοναστηριού.

Απεβίωσε μέσα στο μοναστήρι Σαολίν το έτος 1939 σε ηλικία 74 ετών. Ο δάσκαλος Ντε Τσαν οδήγησε μια μεγάλη νεκρική πομπή σε ένα μικρό νεκροταφείο περίπου 1,5 χλμ. από το μοναστήρι Σαολίν για την ταφή του δάσκαλου Τσεν Τζουίν.

Tweet