Πικρό, πικάντικο, ξινό, γλυκό 苦,辣,酸,甜 (Kǔ, là, suān, tián)
Μπροστά και πάνω από τη μονή Σαολίν, του βουνού Σάο Σι 少室山 (Shǎo shì shān), υπάρχουν πέντε μικρότερα βουνά. Ένα από αυτά είναι το βουνό Γκου 鼓山 (Gǔ Shān) "Βουνό τύμπανο". Το βουνό τύμπανο αποκαλείτε έτσι γιατί είναι επίπεδο στην κορυφή.
Ο δάσκαλος Τα Μο 达摩 (Da Mo) πήρε το ξύλινο εργαλείο που χρησιμοποιούσε να στηρίζετε και πήγε μαζί με τον μοναχό Χούι Κο 慧可 (Huì kě) στο βουνό τύμπανο. Στην κορυφή του, ο δάσκαλος έσκαψε ένα πηγάδι. Το νερό του πηγαδιού ήταν πικρό. Τότε είπε στον Χούι Κο:
"Νεαρέ, θα πρέπει να κάνεις την καρδιά σου επίπεδη, όπως την επιφάνεια αυτού του βουνού".
Μετά από αυτό ο δάσκαλος άφησε τον μοναχό στο βουνό τύμπανο. Για τρείς μήνες ο Χούι Κο χρησιμοποίησε το πικρό νερό του πηγαδιού για όλες τις ανάγκες του. Το χρησιμοποίησε για το μαγείρεμα, το καθάρισμα, το μπάνιο να κάνει τα πάντα. Όταν στέρεψε το πηγάδι, πήγε στη σπηλιά του Τα Μο και ζήτησε ξανά από το δάσκαλο να τον διδάξει.
Ο δάσκαλος τότε επέστρεψε με τον Χούι Κο στο βουνό τύμπανο και έσκαψε ένα δεύτερο πηγάδι. Το νερό του πηγαδιού αυτού ήταν πικάντικο. Για τρεις μήνες, ο Χούι Κο χρησιμοποίησε το πικάντικο νερό για όλες του τις ανάγκες. Όταν και αυτό το νερό του πηγαδιού στέρεψε, πήγε πίσω στη σπηλιά και ζήτησε και πάλι από το δάσκαλο να τον διδάξει.
Αντί να τον διδάξει όμως, ο γηραιός δάσκαλος έσκαψε ένα τρίτο πηγάδι στο βουνό τύμπανο. Το νερό του τρίτου πηγαδιού ήταν ξινό. Για άλλους τρείς μήνες ο μοναχός χρησιμοποίησε το ξινό νερό του πηγαδιού για όλες του τις ανάγκες. Όταν στέρεψε και αυτό, επέστρεψε και πάλι στη σπηλιά του Τα Μο και ζήτησε ξανά να διδαχτεί.
Για μία ακόμα φορά ο δάσκαλος επέστρεψε και πάλι στο βουνό τύμπανο και έσκαψε ένα τέταρτο πηγάδι. Το νερό του πηγαδιού αυτή τη φορά ήταν γλυκό και για ακόμα τρεις μήνες ο Χούι Κο χρησιμοποίησε το γλυκό νερό του πηγαδιού για όλες του τις ανάγκες.
Σε αυτό το σημείο, ο μοναχός Χούι Κο συνειδητοποίησε ότι τα τέσσερα πηγάδια τα οποία ο δάσκαλος είχε σκάψει, αντιπροσώπευαν τη ζωή του. Όπως τα πηγάδια, η ζωή του κάποιες φορές θα ήταν πικρή, κάποιες φορές πικάντικη, μερικές φορές ξινή και άλλες γλυκιά. Κάθε μία από αυτές τις φάσεις της ζωής του ήταν εξίσου απαραίτητες η κάθε μία με τον τρόπο της, ακριβώς όπως κάθε μια από τις τέσσερις εποχές ενός έτους τις οποίες έζησε στο βουνό τύμπανο ο Χούι Κο, είναι όμορφη και απαραίτητη με τον τρόπο της.
Χωρίς πραγματικά να πει πολλά λόγια στον Χούι Κο, ο Τα Μο του είχε διδάξει το πιο σημαντικό μάθημα με μια πνευματική και καρδιακή διδασκαλία, απευθείας από νου σε νου και από καρδιά σε καρδιά. Αυτή η πνευματική και καρδιακή επικοινωνία είναι οι βασικές αρχές του Βουδισμού Τσαν που ο Τα Μο εισήγαγε στο μονή Σαολίν.