Ο πατριάρχης Που Τι Τα Μο 菩提达摩 (Pútí dá mó ? - 536)
菩提达摩，天竺（印度）人。梁大通元年（527年）从广州登陆，到中国传播佛教。达摩渡长江入 北魏境，先游历了洛阳，后到少林寺，在五乳峰上一个石洞里面壁静修，时间长达九年。他依据大乘派教义，融汇中国精神，开创了中国佛教禅宗，被尊为初祖。在 众多求教者中，达摩选择将衣钵传给了慧可。东魏天平三年（536年）达摩圆寂，葬于熊耳山，立塔于定林寺。
Το έτος 527 μ.Χ, έφτασε στην Κίνα, ο διάσημος ινδός μοναχός, Μπόντι Ντάρμα (Bodhi Dharma), το οποίο σημαίνει (Μπόντι) για την αλήθεια και (Ντάρμα) για τις διδασκαλίες.
Το όνομά του στα κινέζικα ήταν Πούτι Τα Μο 菩提达摩 (Pútí dá mó) ή Τα Μο 达摩 (Da Mo). Στα ιαπωνικά γνωστός ως Νταρούμα (Daruma).
Γεννημένος πρίγκιπας στο νότιο ινδικό βασίλειο Παλάβα (Pallava). Ήταν ο τρίτος γιος του βασιλιά Σιχμαβάρμαν 苏甘达 που βασίλευε στην περιοχή Καντσίπουραμ (Kanchipuram) της Ινδίας.
Ο Τα Μο επρόκειτο να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του ως βασιλιάς. Στη μέση της εκπαίδευσης και της κατάρτισής του, ήρθε σε επαφή με τις διδασκαλίες του Βούδα. Αμέσως αποφάσισε να απαρνηθεί την διακεκριμένη πριγκηπική ζωή του, για να γίνει βουδιστής μοναχός. Από τη μέση ηλικία θεωρήθηκε ένας βουδιστής δάσκαλος και ολοκληρωμένος πολεμιστής.
Ο δάσκαλός του ήταν ο Πράζνα Τάρα 般若多罗 (Prajna Dhara). Μελέτησαν μαζί περίπου 40 χρόνια τον Βουδισμό. O Τα Μο χρίστηκε κληρονόμος της 28ης – γενιάς του Μαχακασγιάπα 巴利语 (Mahakasyapa), διάδοχος του βούδα Σακιαμούνι ή στην κινεζική Σι Τζια Μόου Νι 释迦牟尼佛 (Shì jiā móu ní fó), κερδίζοντας το μανδύα του πατριάρχη της σχολής Ντυάνα "διαλογισμός", στην Κινεζική Τσαν 禅 (Chán) και στην Ιαπωνική Ζεν 禅 (Zen).
Ο Πραζνατάρα καθοδήγησε τον απόστολό του για να ταξιδέψει στην Κίνα και να διαδώσει τις διδασκαλίες Μαχαγιάνα (Mahayana) ή στην κινεζική Τα Τσενγκ 大乘 (Dà chéng) "Βουδισμό του μεγάλου οχήματος", στους Κινέζους.
Όταν ο Τα Μο είδε τους μοναχούς στο μοναστήρι Σαολίν, παρατήρησε ότι ήταν πνευματικά ισχυροί, αλλά στη μακροπρόθεσμη πρακτική περισυλλογής ήταν αδύναμοι. Τους ενημέρωσε ότι θα τους δίδασκε, έναν τρόπο για να καλλιεργήσουν το πνεύμα και να βελτιώσουν την υγεία τους. Κατάλαβε ότι οι μοναχοί επίσης, έχουν χάσει τον τρόπο τους και την πραγματική βουδιστική έννοια. Προσπάθησε να τους κάνει να καταλάβουν την απλότητα της "πορείας". Κήρυξε τις Τσαν απόψεις του, ότι η ανώτατη φρόνηση δεν είχε καμία σχέση με την απόδοση, τα τελετουργικά, ή τις μεταφράσεις των γραφών, αλλά άντ’ αυτού προέρχεται από τη βαθιά περισυλλογή και τη φυσική διαβίωση. Χαρακτήρισε τους κινεζικούς τρόπους, ως ιδιαίτερα τελετουργικούς και εθιμοτυπικούς. Εξήγησε ότι το σώμα και η ψυχή ήταν ενωμένα και κανένα από τα δύο δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί εις βάρος του άλλου. Είπε ακόμα ότι, στην αδύνατη φυσική κατάσταση, κανένας δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει την αυστηρή κατάρτιση, απαραίτητη να επιτύχει τον αληθινό διαφωτισμό.
Όταν επέστρεψε μετά από σχεδόν εννέα έτη απομόνωσης, ακόμα και οι μοναχοί Σαολίν δεν κατάλαβαν τις διδασκαλίες του. Μόνο ένας μοναχός, ο Χούι Κο 慧可 (Hui Ko) που έμεινε για πολλά έτη στη σπηλιά μαζί του, κατάλαβε τον τρόπο του βουδισμού Τσαν. Έτσι τα λόγια του Τα Μο που λέει στον Χούι Κο, προτού πάρει το δρόμο της επιστροφής στην Ινδία είναι: "Εσύ είσαι ο απόστολος και διάδοχος μου" και του έδωσε τα χειρόγραφά του.
Ο Ταμό είχε τέσσερις σπουδαστές, τον μοναχό Ντάο Φου 道福 (Dào fú), τον μοναχό Ντάο Γιου 道裕 (Dào yù), την μοναχό Τζουνγκ Τσι 总持 (Zǒng chí) και τον μοναχό Χούι Κο 慧可 (Huì kě).
Μετά τον Τα Μο ακολούθησαν οι πατριάρχες του βουδισμού Τσαν, Χούι Κο 慧可 (Huì kě), Σενγκ Τσαν 僧璨 (Sēng càn), Ντάο Σιν 道信 (Dào xìn), Χουνγκ Ζεν 弘忍 (Hóng rěn) και Χούι Νενγκ 慧能 (Huì néng).
 "Pin It")